Askush nuk flet. Në një sallë në Padova, të mbushur plot me njerëz të veshur bukur, me kurora dafine në kokë, plot emocion në zemër, dhe nur të bukur që u ka zbritur në fytyrë…
Është e njëjta sallë ku Galileo Galilei para shumë shekujsh jepte mësim, e cila mban edhe emrin e tij.
Të pranishmit presin në një heshtje solemne, qetësia mbretëron për disa sekonda, ndërsa të gjithë i kanë sytë atje drejt podiumit, për shkak se një student sapo ka mbajtur ligjëratën e tij dhe komisioni i vlerësimit, i përbërë nga profesorë të veshur në toga të zeza, pëlhurë të bardhë mbi supe, disa prej tyre me flokë të zbardhur prej viteve e prej përvojës, siç duket, po bëhen gati të shpallin e rezultatin.
Lëvizja e njëhershme e trupave të tyre për t’u ngritur në këmbë e thyen heshtjen, dhe më pas kryesori i tyre lexon formulën:
Komisioni, duke marrë parasysh kurrikulën e studimeve të kryera nga ju dhe duke vlerësuar tezën e diplomës, cakton notën 110 e lavde për provimin përfundimtar. Me autoritetin e dhënë nga Rektori i Madhërishëm, ju shpall Doktor.
(La commissione, considerato il curriculum degli studi da Lei compiuto e valutata la tesi di laurea, attribuisce alla prova finale la votazione di 110 e Lode. Per l’autorità conferitami dal Magnifico Rettore la proclamo Dottore.)
Vendi ku zhvillohej kjo ngjarje ishte Fakulteti i Mjekësisë në Universitetin e Padovas, komisioni i vlerësimit, siç e kërkon formula e diplomimit ngrihet në këmbë vetëm atëherë kur studenti vlerësohet me notën maksimale, dhe studenti për të cilin ai komision u ngrit në këmbë asaj dite, ishte lezhjani Altin Veshti.
Që prej asaj dite, Dr. Altin Veshti.
Dr. Altini është një figurë frymëzuese, rrugëtimi i të cilit për t’u bërë një kirurg i mirë kardiotorakal është karakterizuar nga vendosmëria, puna e palodhur dhe dhembshuria për të tjerët.
I lindur në Lezhë, vitet e para të Altinit, ashtu siç çdo të riu në moshën e tij, u karakterizuan nga mundësi të kufizuara. Pavarësisht kësaj, Altini mbeti i vendosur për të shfrytëzuar në maksimum të vetmen mundësi që kishte për të ndjekur ëndrrat e tij: shkollimin.
Ishte ky pasioni për të mësuarin, dhe shtysa që asokohe i dha zoti Ramadan Hasanaj, Qytetar Nderi i Lezhës dhe i Shkodrës, ky i fundit, i cili i dha shtysë Altinit të plotësonte dokumentet e nevojshme dhe të paraqiste kërkesën e tij në konsullatën e Italisë për vizë studimesh. Altini e dinte se i vetmi shans i tij për të ecur përpara në jetë ishte të studionte në shkollë dhe të vazhdonte studimet për mjekësi në Padova. Ishte një vendim i vështirë për të lënë shtëpinë e tij dhe për të udhëtuar në një vend të huaj, por Altini e kishte ndarë mendjen t’ia dilte mbanë.
Gjatë qëndrimit në Padova, Altini u përqendrua të bëhej më i miri në fushën e tij dhe studioi kardiologji. Puna e tij e palodhur dha rezultat kur u diplomua me rezultatin më të lartë të mundshëm në sistemin e renditjes akademike italiane, që është 110 e lavde.(centodieci e lode.)
Suksesi i Altinit në Itali ishte një dëshmi e punës së palodhur dhe të përkushtimit ndaj studimeve. Jo vetëm kaq, si shumica e shqiptarëve, ai gjithashtu u përball me një sfidë tjetër – stereotipet negative që lidhen me të qenit shqiptar.
Pavarësisht kësaj, Altini mbeti elastik dhe i suksesshëm. Është për të ardhur keq që njerëzit në mbarë botën nuk tregojnë gjithmonë respekt ndaj shqiptarëve. Megjithatë, këmbëngulja dhe përkushtimi i Altinit për punën e tij shërbeu si një kujtesë se njerëzit nuk duhet të gjykohen në bazë të prejardhjes.
Pas mbarimit të shkollës së mjekësisë, Altini ndoqi një specializim për 2 vite në Guatemala, ku edhe u takua me dashurinë e jetës së tij. Altinin dhe partneren e tij i bashkonte një pasion për të ndihmuar të tjerët dhe së bashku ëndërronin të bënin një ndikim pozitiv në botë.
Ishte kjo dëshirë për të bërë ndryshimin që e shtyu Altinin të punonte fort si kirurg kardiotorakal për fëmijë. Ky ishte një profesion vetëmohues dhe fisnik dhe tregonte përkushtimin e Altinit për të ndihmuar njerëzit në nevojë.
E si gjithmonë, fati është në anën e guximtarëve, Dr. Altini pati mundësinë të punonte aty me një kirurg me famë botërore në pension që kishte qënë shefi i departamentit të Shkollës së Mjekësisë të Harvardit. Pikërisht gjatë kësaj kohe Altini i përmirësoi më tej aftësitë e tij dhe u bë një kirurg shumë i aftë. Vetë Altini e përshkruan këtë përvojë kur thotë se aty “mësova vërtetë si të operoj”.
Pas viteve të qëndrimit në Guatemala, Dr. Altini mori një telefonatë nga Ministria e Shëndetësisë në Shqipëri. Një fëmijë kishte nevojë për një operacion të vështirë në zemër dhe Dr. Altini ishte ndër të vetmit kirurgë që mund ta kryente operacionin.
Altini pa hezituar iu përgjigj thirrjes dhe shkoi në Shqipëri për të kryer operacionin. Operacioni ishte një sukses dhe kjo përvojë ngjalli interesin e Altinit për t’u kthyer në Shqipëri me familjen e tij.
Altini tani jeton me familjen në Tiranë, Shqipëri, ku punon si kirurg për operacionet e zemrës së fëmijëve. Ai ka fituar respekt dhe njohje të madhe nga komuniteti për punën e tij.
Rrugëtimi i Altinit për të arritur majat e mjekësisë shqiptare me 1200 operacionet në zemrat e fëmijëve dhe 1700 në të rritur, është një dëshmi e vendosmërisë, punës së palodhur dhe dhembshurisë së tij për të tjerët. Historia e tij është një frymëzim për këdo që përballet me sfida në jetën e tij dhe përpiqet t’i kapërcejë ato.
Pavarësisht stereotipeve negative që lidhen me të qenit shqiptar, Altini refuzoi ta linte këtë ta pengonte. Përkushtimi i tij ndaj punës së tij dhe dëshira për të ndihmuar të tjerët kanë bërë një ndikim pozitiv në botë.
Historia e Altinit shërben edhe si një kujtesë për rëndësinë e edukimit dhe të ndjekjes së ëndrrave, dhe sa përcaktuese për fatin e njeriut është të marrim një shtysë nga dikush, një garanci besimi, që të shpërthejmë në jetë. Megjithë mundësitë e kufizuara në fillim, Altini mbeti i vendosur për të pasur sukses dhe për të bërë një ndryshim në botë. Dr. Altin Veshti është një mishërim i thënies së Hygoit që “Njeriu është kapiteni i fatit të tij.”
Nëpërmjet punës së tij si kardiokirurg, Altini ka dhënë shpresë dhe ka shpëtuar jetën e fëmijëve të panumërt. Ai është një hero, krenaria e qytetit, dhe një frymëzim për të gjithë ne.
